وبسایت رسمی انجمن نابینایان ایران IBNGO.IR
انجمن نابینایان ایران
خوشا دلگرمی حاصل از شنیدن صدای رفیق نابینایی که از هزار کیلومتر دور‌تر از پایتخت می‌نوازدمان و ما را به تداوم این مسیر ناهموار، امیدوار می‌کند. دفتر این شماره را با سپاس از یارانی می‌گشاییم که به انحا گوناگون نظراتشان درباره مانا را با ما در میان می‌گذارند. لطفتان مایه خرسندی ما و نقدتان منبع آموختنمان است. هیچ کدام را از ما دریغ نکنید.
بیشتر بخوانید.
اگر بخواهیم یک صدا را به عنوان نمادی برای استقلال نابینایان به حساب آوریم، بی‌تردید آن صدا چیزی نخواهد بود مگر صدای برخورد نوک عصای سفید با سطح زمین. هرچند مانا همزمان با روز جهانی هم با شما بود و با انتشار چند بسته صوتی این روز‌ها در کنار هم گرامی داشتیم، پر بی‌راه نخواهد بود اگر از این مجرای ارتباطی هم بر احتراممان به عصای سفید، این پرچم همیشگی استقلال آسیب‌دیدگان بینایی تأکید کنیم. دوست شاعر مانا چه خوش سرود که: «یک عصا همراه من می‌آید و بی‌ادعاست، با حضورش زندگی لبریز پویایی شده.»
بیشتر بخوانید.
یاد بعضی نفرات، روشنم می‌دارد
دفتر نهمین شماره را به یاد مادر همکارمان در تحریریه مانا باز می‌کنیم که هیچ کس جز مهر و لطف و صفا از او نشنید. همچنین یاد دوستی را گرامی می‌داریم که از یاران موافق بود و جامی دو سه پیش‌تر ز ما مست شد.
بیشتر بخوانید.
زمین اگر این نوبت از گردشی را که همین چند ساعت پیش به دور خورشید شروع کرده به پایان برساند، رفاقت ما و شما هم وارد فصل سومش خواهد شد. زمستان و بهار را با شما بودیم و الحق از همراهی بی‌دریغتان بهره‌ها بردیم. شادان از این همراهی، قدم قرص می‌کنیم و به پشتوانه و دلگرمی شما که گرمای آفتاب ظهر تابستان را می‌ماند، در مسیر بهتر شدن به پیش می‌رویم.
بیشتر بخوانید.
آغاز هر مسیر، پر است از انواع پیچ و خم‌ها و اقسام سنگلاخ‌ها و گرفتاری‌ها. گذر از این دشواری‌ها ممکن نخواهد بود مگر با داشتن همراهانی هشیار و همدل. از همان‌ها که خواجه در باره‌شان گفت: «قطع این مرحله بی همرهی خضر مکن.» ما هم به تأسی از خواجه شیراز، همراهی‌تان را سرمه دیدگان می‌کنیم و دلمان را در سرمای زمستان، با پیام‌ها و حمایت‌های از سر لطفتان گرم می‌کنیم.
بیشتر بخوانید.