بنویسیم تا بماند به یادگار که این شماره از نسل مانا را در شرایطی می‌خوانیم که جهان آزاد را در لوله تنگ قطره‌چکان‌ها ریخته‌اند و هنگام که شهر‌ها به خواب می‌روند، چند قطره‌ای را در گلوی خشک آنها که هنوز بیدارند می‌چکانند. در آستانه پاییز رنگارنگ، این بیت را لب به آواز می‌گشاییم که «ماه […]

ششمین شماره نسل مانا را در شرایطی پیشکش می‌کنیم که زندگی هر روز دشوار‌تر می‌شود. از احوال هر کداممان اگر بپرسید، بی حرف و کلامی پاسخ روشن است؛ این روز‌ها حال هیچ کس خوب نیست. از هر طرف که می‌رویم، جز وحشتمان نمی‌افزاید. چراغ را کشته‌اند و به دوختن لب‌های زندگی کمر بسته‌اند. اما همین […]