هادی نائینیزاده: دانشجوی دکتری مطالعات قرآنی
از نخستین روزهایی که عقل کودکانهٔ ما قد میداد، یکی از انشاهای معروفی که مینوشتیم این بود که «در آینده دوست دارید چه کاره شوید؟«ما فراخور ذهن کوچکمان جوابهایی میدادیم و در تخیلات خود به کاری که میخواستیم انجام بدهیم پر و بال میدادیم یا صرفاً برای اینکه چیزی نوشته باشیم کلماتی را کنار هم مینشاندیم و تحویل معلم انشا میدادیم. اما هرچه بیشتر از آن روزها گذشتیم دیدیم که زندگی معلم انشا نیست که بتوان نوشتهای از سر خوشخیالی یا بیحوصلگی تحویلش داد. باید فکر کرد. باید درگیر شد. در همین روزها چیز تازهای هم دستگیرمان شد. یک ویژگی که با داشتن آن تفاوتهایی میان ما و سایر افراد جامعه ایجاد میشد. ما نابینا بودیم و خیلی از کارهایی که سایرین قادر به انجام آن بودند از ما بر نمیآمد. زندگی با سرعت تمام جریان داشت. حالا پرسش اولیه ما شکل تازهای به خود گرفته بود. «میتوانیم چه کاره شویم؟»
بر کسی پوشیده نیست که داشتن شغلی مناسب از نیازهای همهٔ ابنای بشر است. شغلی که متناسب با تواناییها و شرایط هر کس متفاوت میشود. نابینایان به عنوان یکی از اقشار خاص هر جامعه از این قاعده مستثنا نیستند و باید با وجود محدودیتهایی که به واسطهٔ ندیدن برایشان ایجاد میشود، به دنبال یافتن مشاغل مناسب خود باشند. آنها مانند سایر اقشار جامعه میکوشند تا با مشورت گرفتن از کسانی که تجربهٔ انجام کارهای متناسب را دارند مسائل و مزایای کارهای گوناگون را در یابند و شغل خود را انتخاب کنند. از دیگر سو، با ایجاد مشاغل نو بر بستر فضای مجازی، امکانات تازهای برای کسب درآمد ایجاد شده است که نابینایان نیز میتوانند در بارهٔ آنها مطلع باشند و با توجه به خلاقیت و تواناییهای خود از این راههای تازه کسب درآمد داشته باشند.
نشریه مانا، در راستای کمک به یافتن فرصتهای نو برای جویندگان حرفه، قصد دارد طی سلسله مطالبی تحت عنوان «مشاغل»، نقشی کوچک در راستای توانمندسازی افراد نابینا ایفا کند. در هر ماه شغلی مد نظر قرار میگیرد و گفت و گویی با کارشناسان خبرهٔ آن حرفه انجام میگیرد. در این گفت و گوها کوشش میشود از مزایا و موانع مشاغل مورد نظر سخن به میان بیاید. کوشش میشود این گفت و گوها با کسانی باشد که مشکلات موجود بر سر راه متقاضیان کار را لمس کرده باشند و بتوانند آنها را به شکل درستی توصیف کنند تا کسانی که قصد ورود به آن شغل را دارند، دورنمای صحیحی از موقعیت کنونی آن پیش چشم داشته باشند.
از آنجا که هیچ رسانهای نمیتواند متکی به نظر مخاطبین خود نباشد، پیش از ورود رسمی به بحث دانستن نظر شما مخاطب گرامی اهمیت فراوانی دارد؛ از شما خوانندهٔ عزیز میخواهیم نظر خود را در باب پرسشهای زیر در اختیار تحریریهٔ مانا بگذارید:
اولویت معرفی باید با کدام مشاغل باشد؟ چه موانعی بیشتر باید مورد تأکید قرار بگیرند؟ با توجه به اهمیت بروز بودن میهمانها از چه کسانی باید برای گفت و گو دعوت به عمل آورد؟ آیا افرادی را میشناسید که با وجود نابینایی توانسته باشند خلاقیت خود را ابزار کسب درآمد کرده باشند؟
پیشاپیش از دریافت نظر شما صمیمانه سپاسگزاریم.