سیزدهمین دورهٔ انتخابات ریاست جمهوری با همهی حواشی به پایان رسید و دولتی که از ۱۳ مرداد بر سر کار خواهد آمد، با مشکلات فراوانی مواجه است که باید آنها را برطرف کند. به گفته دولتمردان فعلی، تحریمهای آمریکا و عدم فروش نفت و نبود مبادلات بانکی با دنیا، ذخیره ارزی کشور را با بحران جدی روبرو کرده و طبیعتاً یکی از اقشاری که در این بین آسیب بسیاری دیدند، جامعه معلولان کشور بودند. چه آنکه به علت نداشتن شغل و با وجود تورم افسار گسیخته سفره آنها کوچکتر از سالهای قبل شد و از سوی دیگر به علت افزایش سرسامآور تجهیزات کمک توانبخشی و لوازم نگهداری هزینههای بسیاری به آنها تحمیل شده است. البته پیش از انتخابات، شوربختانه هیچ برنامهی مشخصی از سوی کاندیداهای ریاست جمهوری و شخص آقای رئیسی به عنوان منتخب مردم در ارتباط با معلولان ارائه نشد. لذا انتظار داشتن روندی بهتر و نگاه مثبتتر در ارتباط با معلولان شاید امیدی واهی باشد، اما یک تفاوت جدی میان تیم آقای رئیسی با مدیران دکتر روحانی وجود دارد و آن هم نگاه آنها نسبت به اداره کشور در دوران تحریم است. نگاه دولت مردان آینده این است که تحریمها تأثیر چندانی ندارند و فارغ از اینکه در مذاکرات وین برجام احیا شود یا نه، کشور را میتوان با تکیه به تولید داخل اداره کرد. هر چند به اعتقاد نگارنده این ادعا یک فرضیه رد شده است، اما فعلاً قضاوت زودهنگام را کنار میگذاریم و صبر میکنیم تا عملکرد مدیران دولت آینده خود گویای این ادعا باشد. البته انتظار میرود با یکدست شدن حاکمیت، یکصدا شدن دولت با نهادهای قدرت و ثروت، وضعیت تحریمها و آزادی عمل دولت آینده در مبادلات بینالمللی، شرایط کشور بهتر از سال 97 تا کنون باشد و همین امر ما را نسبت به شرایط مالی کشور در چهار سال آینده خوشبینتر میکند. با تحلیلی که از نگاه مدیران دولت آینده و چشمانداز تحریمها ارائه شد، از رئیس جمهور، وزرا، معاونین سازمانها و مدیران دولت سیزدهم انتظار میرود توجه ویژهای نسبت به جمعیت میلیونی معلولان در کشور داشته باشند. از رئیس جمهور و مدیران دولت آینده انتظار میرود بودجه مورد نیاز قوانین بالادستی معلولان را تمام و کمال تخصیص دهند و موانع اجرای قانون حمایت از حقوق معلولان را برطرف کنند. حال که ادعا میکنید حتی در شرایط تحریم هم میتوان کشور را بدون مشکل اداره کرد و تمامی مشکلات حال حاضر ناشی از سوء مدیریت مدیران فعلی است، بسمالله، این گوی و این میدان.
جناب آقای رئیسی، سطح مطالبات معلولان کشور در این سالها بسیار بیشتر شده است. انتظار آنها دیگر پرداخت مستمری ناچیز از سوی شما مسئولان نیست. مستمری که شاید از نگاه اعداد و ارقام میزان آن 7 برابر سال 92 شده باشد، اما دستاندرکاران امر نیک میدانند که ارزش ریالی مستمری 350 هزار تومانی امسال کمتر از 53 هزار تومان سال 92 است.
جناب آقای رئیسی، از شما و مدیران دولت آینده انتظار میرود به مواد قانون کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت که سال 87 در ایران مصوب شده است، در عمل پایبند باشید. نه اینکه با گزارشات غلط و ساختگی بخواهید در رویدادهای بینالمللی تصویری غیر واقعی از معلولان ایران به دنیا ارائه کنید. در تبصره 1 از مواد کنوانسیون، وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی (سازمان بهزیستی کشور)، بنیاد شهید و امور ایثارگران بهعنوان مراجع ملی موضوع ماده 33 کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت تعیین شده اند تا با هماهنگی یکدیگر نسبت به اجرای مفاد کنوانسیون اقدام کنند. از شما انتظار داریم در این بخشها از مدیران توانمند و دغدغهمند در حوزه معلولان استفاده کنید. مدیرانی که نگاهشان نسبت به معلولان، ترحمآمیز و برای ثواب دنیا و آخرت نباشد. مدیرانی که بدانند تحقق اجرای اسناد و قوانین بالادستی معلولان، صرفاً وظیفه کاری آنها و در راستای حق برابر حقوق شهروندی معلولان با سایر افراد جامعه است. مدیرانی که نگاه خیرمَآبانِه و شهروند درجه دومی را کنار بگذارند و برای قشری که در سالهای اخیر بیشترین آسیب را دیدهاند، فکری عاجل کنند. شاید اصلاح ساختار سازمان بهزیستی کشور، شروع این تحول باشد. ساختار فعلی بهزیستی که شرح وظایف آن بسیار فراتر از یک چارت سازمان در ایران است، بیتردید نمیتواند زندگی بهتری را برای معلولان کشور به ارمغان آورد که اگر میتوانست، شاهد این همه نارضایتی در میان معلولان نبودیم. رسیدگی به امور اعضای تحت پوشش بهزیستی به جز معلولان را به یک نهاد و سازمان دیگر واگذار کنید و یا امکانات، بودجه و اختیارات سازمان بهزیستی را به اندازهٔ یک وزارتخانه ارتقاء دهید.
جناب آقای رئیسی، از شما انتظار میرود قانون حمایت از حقوق معلولان را که این قشر سالها منتظر اصلاح آن بودند را تمام و کمال اجرا کنید. متأسفانه در سالهای اخیر، توزیع قطرهچکانی بودجه برای اجرای این قانون آنقدر ناچیز بود که به جرأت میتوان گفت هنوز 5 درصد از مواد قانون حمایت هم اجرا نشده است. به گفتهی دکتر وحید قبادی دانا رئیس وقت سازمان بهزیستی کشور، اجرای کامل این قانون در سال جاری به بودجهای معادل 38 هزار میلیارد تومان نیاز دارد که قریب به 10 هزار میلیارد تومان آن تنها برای تحقق ماده 27 قانون جامع حمایت از حقوق معلولان است.
جناب آقای رئیسی، از شما انتظار داریم ماده 2 قانون حمایت از حقوق معلولان در حوزهٔ دسترسپذیری را بسیار جدی بگیرید و از وزرا و مدیران تحت امر خود بخواهید در اجرای آن کوشا باشند. وزیر بهداشت دولت خود را مکلف کنید پوشش بیمه سلامت افراد دارای معلولیت تحت پوشش سازمان بهزیستی را به گونهای تأمین کنند که علاوه بر تأمین خدمات درمانی مورد نیاز این افراد، خدمات توانبخشی جسمی و روانی افراد دارای معلولیت را هم پوشش دهد. به وزیر کار و تعاون خود دستور دهید هرچه سریعتر، صندوق حمایت از فرصتهای شغلی افراد دارای معلولیت را ایجاد کند و به مواد 10 تا 14 قانون جامع به همراه تمامی بندها و تبصرههای آن متعهد باشد و موانع موجود در حوزه اشتغال افراد دارای معلولیت را برطرف سازد. از همه مهمتر، از شما انتظار میرود بودجه مورد نیاز ماده 27 قانون جامع حمایت از حقوق معلولان را فراهم کنید. جایی که قانون صراحتاً دولت را مکلف کرده است کمکهزینه معیشت افراد دارای معلولیت بسیار شدید و یا شدید فاقد شغل و درآمد را به میزان حداقل دستمزد سالانه تعیین و اعتبارات لازم را در قوانین بودجه سنواتی کشور منظور کند. اجرای این ماده قانونی، بخش عمدهای از عدالت اجتماعی در ارتباط با معلولان را تحقق میبخشد و آنها را یک قدم دیگر به حق برابر حقوق شهروندی نزدیک میکند. در کنار کنوانسیون و قانون جامع، برنامه جامع حمایت از حقوق معلولان نیز وجود دارد که مصوبه 28 مادهای هیئت دولت فعلی است. برنامه جامع حمایت از معلولان، یکی دیگر از قوانینی است که باید از سوی سازمانها، وزرا و مدیران دولت آینده هم اجرا شود و هم در جهت اصلاح برخی از این مواد گام بردارند.
جناب آقای رئیسی رئیس محترم جمهوری اسلامی ایران، بیایید و این بار، تبعیض و فقر حاکم بر جامعه معلولان را اعدام کنید. مطالبهی معلولان دیگر برآورده شدن خواستههای حداقلی نیست و از شما تقاضا دارند اعتبارات مالی تحقق اسناد و قوانین بالا دستی معلولان را تأمین و مواد مختلف آن را به طور کامل اجرا کنید.
پس تا آن روز، منتظر ایجاد عدل و داد از سوی قاضیالقضّات فعلی و رئیس جمهور آتی میمانیم.