وبسایت رسمی انجمن نابینایان ایران IBNGO.IR

گوگل با همکاری یک شرکت دیگر، یک سیستم هوش مصنوعی توسعه داده تا نابینایان بدون نیاز به کمک افراد دیگر در مسابقات شرکت کنند.
شرکت گوگل مشغول آزمایش یک سیستم هوش مصنوعی است که به افراد نابینا و کم بینا کمک می کند بدون نیاز به کمک در مسابقات دو شرکت کنند.
این سیستم  به نام« پروژه ی راهنما» (Project Guideline) هنوز در مراحل اولیه تحقیقات است و به افراد نابینا استقلال عمل بیشتری می دهد. به این ترتیب آنها بدون نیاز به کمک انسانی یا سگ راهنما می توانند فعالیت کنند.
برای استفاده از این سیستم، دونده باید یک موبایل اندروید را به یک کمربند متصل کند. اپلیکیشنی مخصوص با استفاده از دوربین موبایل راهنمایی را دنبال می کند که روی مسیر مسابقه قرار دارد.
در مرحله ی بعد اگر دونده از مسیر خارج شود، اپ مذکور  برای هدایت کاربر نشانه های صوتی را به هدفون او ارسال می کند. هر چه انحراف دونده از مسیر بیشتر شود، نشانه ی صوتی که برای کاربر ارسال می شود در یک گوش بلندتر می شود.
اپ این سیستم هوش مصنوعی برای فعال شدن نیازمند اینترنت نیست.
گوگل با همکاری توماس پانک مدیر ارشد اجرایی شرکت «Guiding Eyes for the Blind» سیستم مذکور را توسعه داده و تصمیم دارد با سازمان های دیگر همکاری کند.

مدیرکل دفتر مدیریت عملکرد سازمان بهزیستی کشور از راه اندازی سامانه دیده بان این سازمان خبر داد و گفت: مردم و جامعه هدف بهزیستی می توانند درخواست ها، شکایات، پیشنهادات، گزارش ها و ایده های خود را از طریق سرشماره ۱۴۸۲ با کارشناسان این سازمان مطرح کنند.
کاظم نظم ده افزود: این سامانه چهار ماه است که در تهران و دو ماه به صورت ملی به صورت آزمایشی فعالیت می کند اما به تازگی رسما کار خود را آغاز کرده و در مجموع ۷۱۰ نفر اپراتور و کاربر به صورت رایگان و شبانه روزی به شکایات و درخواست های مردم پاسخ می دهند.
وی خاطر نشان کرد: در این سامانه بر اساس شیوه نامه ها، پیام ها در چهار سطح آنی، خیلی فوری، فوری و عادی تقسیم بندی شده اند که پیام های آنی ظرف سه ساعت، پیام های خیلی فوری ظرف یک روز، پیام های فوری ظرف دو روز و پیام های عادی ظرف سه روز پاسخ داده می شوند.
مدیر کل دفتر مدیریت عملکرد سازمان بهزیستی کشور گفت: این سازمان یکی از سازمان های اجرایی است که دارای بیشترین سطح ارتباطات با مردم و جامعه است بنابراین ارتباطات باید طوری طراحی شود که دو سویه و اثربخش باشد.
وی اضافه کرد: سامانه دیده بان سازمان بهزیستی کشور با هدف افزایش رضایت و اعتبار و اعتماد و همچنین پاسخگویی آسان و کار آمد صرفه جویی در زمان و کاهش نیروی انسانی راه اندازی شده است.
نظم ده یادآور شد: آغاز به کار این سامانه ۱۵ ماه پیش کلید خورد و با راه اندازی سیستم های سخت افزاری و نرم افزاری در اردیبهشت امسال در استان تهران به صورت آزمایشی آغاز به کار کرد و از چهار ماه پیش نیز فعالیت خود را در اقصی نقاط کشور شروع کرد و مردم می توانند با انواع خطوط تلفنی ثابت و همراه اعم از همراه اول، ایرانسل و رایتل به صورت رایگان با شماره ۱۴۸۲ ارتباط برقرار کنند و کد رهگیری دریافت کنند.
وی با بیان اینکه هدف از راه اندازی سامانه دیده بان بهزیستی جلب مشارکت مردمی در پاسخگویی است، گفت: سامانه دیده بان بهزیستی، داشبورد مدیریتی بسیار قوی است که در اختیار مدیران و معاونان بهزیستی قرار داده می شود تا به صورت روزانه هفتگی ماهانه و سالانه در جریان اولویت نیازها و مشکلات جامعه هدف بهزیستی قرار بگیرند.
مدیر کل دفتر مدیریت عملکرد سازمان بهزیستی کشور گفت: اپراتورهای سامانه دیده بان بهزیستی در سه سطح تعریف شده اند که در سطح یک، ۹ نفر اپراتور در بهزیستی شهر تهران، در سطح ۲، ۱۳ کاربر در سطح معاونت تخصصی و در سطح سه،  ۶۸۸ کاربر در سطح استان ها و در مجموع ۷۱۰ نفر اپراتور و کاربر در سطح کشور به پاسخگویی مشغول هستند.
نظم ده تصریح کرد: راه اندازی سامانه دیده بان بهزیستی کشور ۱۵ ماه طول کشید چون گرفتن خط هوشمند مخابرات ۱۰ ماه طول کشید.
وی اضافه کرد: اکنون ترافیک پشت خط دیده بان بهزیستی پنج ثانیه است که در صورت افزایش روند تماس ها مراکز پاسخگویی (کال سنترها) افزایش خواهند یافت.
نظم ده ادامه داد: اپراتورها و کاربرهای سامانه دیده بان بهزیستی به بانک های اطلاعاتی بهزیستی متصل هستند و از روی کد ملی فرد تماس گیرنده پاسخ لازم را به او می دهند به طور مثال اگر فردی درخواست ویلچر داشته باشد پاسخ لازم را دریافت می کند و اگر تعللی انجام شده باشد حداکثر ظرف سه روز اقدام خواهد شد.
وی اضافه کرد: اگر درخواست و شکایت مطرح شده مربوط به بهزیستی نباشد، پاسخ داده می شود که مربوط به بهزیستی نیست و این هم خود یک پاسخ است زیرا فرد را از سرگردانی در می آورد.
مدیرکل دفتر عملکرد سازمان بهزیستی کشور گفت: همچنین به طور مثال برای درخواست پشت نوبت مستمری، معاونت مربوطه باید دلیل قانع کننده ای برای برقراری یا عدم برقراری مستمری ارائه کند.
نظم ده افزود: تماس های تلفنی به دو صورت تماس های تلفنی و ثبت پیغام صوتی است که تاکنون ۱۸۱۴۰ تماس ظرف ۶ ماه گذشته گرفته شده که ۸۳ درصد آنها تماس تلفنی و ۱۷ درصد  ثبت پیغام صوتی داشتند.
وی خاطرنشان کرد: از بین بیش از ۱۸ هزار تماس، نزدیک ۶۰ مورد در قالب شکایت و پیشنهاد، موضوع بندی شد که کمک موردی، مستمری توانبخشی، عدم رعایت بخشنامه و دستورالعمل و نحوه پاسخگویی و برخورد با ارباب رجوع در صدر این موضوعات بود. تاسیس مهد کودک، شهریه مهد کودک و استفاده از اموال شخصی از دیگر موضوعات مطرح شده در سامانه دیده بان بهزیستی به شمار می رود.
نظم ده تاکید کرد: سامانه دیده بان بهزیستی، داشبورد مدیریتی کارآمدی است که مدیران با رصد آن متوجه می شوند در کدام استان و در کدام موضوع، مشکلات بیشتر است و این کارها بدون دخالت سلیقه و بر اساس نظارت الکترونیکی و واقعیت ها انجام می شود.

صفحه خوان JAWS از آن دست نرم افزار هایی است که به روز شدنش هر بار موجی از امید را در دل کاربران راه می اندازد. اپلیکیشنی که از اواخر دهه هفتاد شمسی یار و یاور نابینایان ایرانی است و با هر به روز رسانی، یک بغل امکانات تازه و کار راه انداز را به کاربران عرضه می کند. در نسخه جدید JAWS که با شماره ۲۰۲۱ روانه بازار شده در کنار رفع اشکال های جور و واجور و امکانات و تسهیلات ریز و درشتی که در محیط های مختلف به این صفحه خوان اضافه شده، دو ابزار تازه، توانسته نظر علاقمندان را به خود جلب کند. دستیار صوتی و شناسایی هوشمند تصاویر. در باره دستیار صوتی پیشتر چیز هایی نوشتیم اما قابلیت شناسایی هوشمند تصاویر دقیقاً چیست و کاربران چطور می توانند از آن استفاده کنند؟
شناسایی هوشمند عکس ها، امکانی است که به لطف پیشرفت در صنعت هوش مصنوعی در اختیار کاربران JAWS قرار گرفته است. این امکان، از JAWS ۲۰۱۹ به این صفحه خوان افزوده شده است. کاربران می توانند به کمک این ابزار، عکسی را به JAWS معرفی کنند تا این صفحه خوان، محتوای عکس را برایشان توضیح دهد. در JAWS 2021 این ابزار شاهد تغییرات و پیشرفت هایی بوده که شاید مرور مختصر این پیشرفت ها خالی از لطف نباشد.
اگر تا به حال از این ابزار استفاده کرده باشید می دانید که دسترسی به امکان شناسایی هوشمند عکس ها به کمک فرمان های لایه ای JAWS امکان پذیر است. پس، Insert + Space, اولین گام کاربر برای استفاده از Picture Smart است. بعد از فشردن این میانبر لازم است حرف p فشرده شود. در این قسمت، در JAWS 2021 چهار میانبر در اختیار کاربران قرار گرفته است؛ کلید مربوط به حرف A به کاربر امکان می دهد عکسی را از طریق اسکنر یا دوربین دیجیتالی به JAWS معرفی کند. حرف F زمانی به کار می آید که کاربر قصد دارد یک عکس از حافظه رایانه خودش به JAWS معرفی کند. فشردن حرف C امکان جالبی را فراهم می کند. به این ترتیب که چنانچه در محیط یک نرم افزار یا پنجره، کنترل یا گزینه ای باشد که JAWS از خواندن آن نا توان است، کاربر می تواند با این میانبر، آن را به وسیله Picture Smart, شناسایی کند. و در نهایت، اگر عکس در کلیپبورد باشد، کاربر می تواند به کمک حرف B فرمان شناسایی را صادر کند.
امکان دیگری که از JAWS 2021 در اختیار کاربران قرار گرفته این است که می توانند عکس های صفحات وب را هم به وسیله picture smart شناسایی کنند. بعلاوه، JAWS حالا می تواند توضیحات را افزون بر انگلیسی، به  چند زبان دیگر هم در اختیار کاربران بگذارد.
کاربران حرفه ای تر حتماً می دانند که Picture Smart، فقط در صورت متصل بودن به اینترنت فعال خواهد بود. همچنین Freedom Scientific امکانی را فراهم کرده که موتور های تشخیص بیشتری افزون بر Microsoft که تا به حال به عنوان تنها موتور تشخیص انجام وظیفه می کرده در اختیار کاربران قرار گیرند. تغییر موتور تشخیص، از طریق افزودن Shift به فرمان هایی که در بالا توضیح داده شد ممکن خواهد بود. به طور مثال، کاربر می تواند با فشردن میانبر Shift + A یا Shift + F, موتور تشخیص عکس را تغییر دهد.
منبع: ایران سپید

برای راه اندازی یک کسب و کار شخصی دلایل مختلفی می توان تصور کرد. یکی دلش می خواهد به دنبال علاقه های شخصیش باشد. آن دیگری دوست دارد پیش از رسیدن به سن بازنشستگی، به اندازه ای درآمد کسب کند که دوران پیری را به راحتی بگذراند. یکی دیگر هم ممکن است از مرئوس بودن خسته شده باشد و ترجیح بدهد خودش رئیس خودش باشد. این دلایل هرچه که باشد، به هر حال Bradford و Bryan Manning را بر آن داشته تا تجارت یا به اصطلاح امروزی ها بیزینس شخصی خودشان را راه بیندازند.
قصه از یک اتفاق ساده در سال ۲۰۱۶ شروع شد. برایان، برای فروش یک نرم افزار حسابداری به منهتن سفر کرده بود و بردفورد که ساکن منهتن بود در یک بعد از ظهر که برادرش وقت آزاد داشت با او همراه شد تا اطراف را نشانش بدهد و با هم گشتی در شهر بزنند. اتفاق طلایی قصه در یک مرکز خرید رقم خورد. دو برادر از هم جدا شدند تا در آن مرکز خرید چرخی بزنند و بر اساس نیاز ها و سلایقشان خریدی کنند. اتفاق جالب اما این بود که وقتی دوباره به هم رسیدند در کمال تعجب متوجه شدند هر دو یک نوع تیشرت خاص خریده اند. دو تیشرت با یک جنس و حتی یک مارک همسان. قطعاً برای دو خریدار نابینا، نرمی و لطافت پارچه لباس، اولین چیزی بود که توانسته بود آن ها را وادار به خرید تیشرت ها کند. این اتفاق مدت ها سوژه طنز این دو برادر شده بود. آن ها ماجرا را برای دوستانشان تعریف می کردند و سر آخر هم به شوخی می گفتند ما باید یک کارخانه تولید تیشرت های فوق العاده نرم تأسیس کنیم. این رخداد در حد یک خاطره در میان دوستانشان نقل می شد تا اینکه یکی از رفقایشان قضیه را جدی گرفت و از آن ها خواست تا ایده شان را عملی کنند.
شب ها بعد از کار و روز های تعطیل، زمانی بود که این دو برادر نابینا با همراهی دوست دیگرشان روی این ایده کار می کردند. آن ها ترکیبات مختلف را امتحان و درصد ها را جا به جا می کردند تا به همان جنس جادویی که مد نظرشان بود دست یابند. بالاخره بعد از هفت بار آزمون و خطا توانستند جنس پارچه مورد نظرشان را تولید کنند. دوخت تیشرت ها را به تولیدی ها سفارش دادند و شروع به تبلیغات کردند.
نخستین قدم برای تبلیغات این بود که وبسایتی راه بیندازند. وبسایت «دو برادر نابینا» راه افتاد و آن ها به کمک تبلیغات ویدئویی و حضور مداوم در شبکه های اجتماعی توانستند سفارش های آنچنانی جذب کنند. سفارشهایی که در باور خودشان هم نمی گنجید و در روز های نخستین حجم سفارشات آنقدری بالا رفت که چند بار مجبور به لغو آن ها شدند. آن ها چهار توصیه کلیدی برای تاجران نابینا دارند: «آرام و سنجیده حرکت کنید، شبکه های اجتماعی را دریابید، با همکارانتان شبکه سازی کنید و شیوه برون سپاری کار ها را یاد بگیرید.» سود حاصل از سه سال فعالیت اقتصادی این دو برادر نابینا، یعنی مجموع کاسبی آنها تا سال ۲۰۱۹، حدود ۴۰۰ هزار دلار بوده که آن ها این پول را تمام و کمال به بنیاد پیشگیری از نابینایی اهدا کرده اند. اخیراً هم اتفاقاً آنها یک چالش جدید بر روی وبسایتشان به نشانی TwoBlindBrothers.com راه اندازی کرده اند که خواندن در باره اش احتمالاً خالی از جذابیت نباشد. آنها از مخاطبانشان می خواهند با چشمان بسته خرید کنند. چهار تیشرت با قیمت های مختلف به خریداران پیشنهاد می شود؛ بدون آنکه عکس یا توضیحاتی در باره تیشرت ها در اختیارشان قرار گیرد. خریداران تنها بر اساس قیمت انتخاب می کنند و فقط وقتی از محتوای خریدشان با خبر می شوند که تیشرت ها به دستشان رسیده باشد. این چالش تا آخر همین ماه میلادی ادامه خواهد داشت عواید این چالش هم قرار است به پروژه های مرتبط با درمان نابینایی از طریق ژن درمانی اختصاص یابد.
منبع: ایران سپید

گروه «سوینا» به مناسبت روز جهانی کودک، هزار دی وی دی ویژه کودکان نابینا را به شکل رایگان توزیع کرد.
به مناسبت روز جهانی کودک این گروه، هزار دی وی دی صوتی از برنامه «روی موج کودک» شامل مجموعه داستان‌های تابه‌تا و پلنگ صورتی را به شکل رایگان توزیع کرد.
این دی وی دی ها با حمایت دکتر مهشید عباسی در اختیار مدارس و تشکل‌های مردم‌نهاد ۲۳ شهر از استان‌های البرز، ایلام، بوشهر، تهران، چهار محال و بختیاری، خراسان رضوی، خوزستان، سیستان و بلوچستان، فارس، قزوین، کردستان، گیلان، لرستان، مازندران، هرمزگان و … قرار داده شد.
لیلی رشیدی مجموعه داستان‌های تابه‌تا را برای کودکان نابینا توضیح داده و هومن خیاط نیز ماجراهای پلنگ صورتی را برای مخاطبان تعریف کرده است.
این داستان‌ها پیشتر در برنامه روی موج کودک از رادیو «سوینا» پخش شده است.
فعالیت‌های «گروه سوینا» (سینمای نابینایان) از اوایل سال ۱۳۹۸ و به منظور ارایه محصولات فرهنگی و هنری به نابینایان و همچنین حمایت از توانمندی‌های نابینایان کشور در زمینه‌های فرهنگی و هنری، با مدیریت گلاره عباسی آغاز شد. تیمی متشکل از برنامه‌ریز و هماهنگ‌کننده امور، عکاس، فیلمبردار، تدوینگر، طراح وب‌سایت، ویراستار، ناظر ضبط و … در کنار ایشان در حال فعالیت هستند. هدف ابتدایی سوینا، توضیح‌دار کردن و یا پرده‌خوانی فیلم‌ها بود اما اهداف و مأموریت سوینا به سرعت به سایر حوزه‌ها گسترش یافت.

امکاناتی که اینترنت فراروی انسان گذاشته، زندگی را وارد عصر و دوره تازه‌ای کرده و حالا دیگر بسیاری عادت‌ها و رفتار‌هایی که سالیان سال در میان انسان‌ها به یک امر طبیعی تبدیل شده بود، با عادات جدید، جایگزین می‌شوند. از آن جمله می‌توان به روش مطالعه انسان‌ها اشاره کرد. تا همین بیست سی سال پیش، تنها روش مطالعه، مراجعه به نشریات کاغذی اعم از روزنامه و کتاب و نشریات ادواری بود اما حالا و با قابلیت‌هایی که اینترنت در اختیار تولید کنندگان و عرضه کنندگان محتوا گذاشته، نه تنها بستر مطالعاتی افراد از کاغذ به رایانه و مبایل منتقل شده، که حتی شیوه مطالعه هم عوض شده و دیگر خبری از متن‌های یک سویه نیست و مخاطب و نویسنده، در تعاملی مستمر با هم به سر می‌برند. همین هم چنانچه درست به کار گرفته شود، می‌تواند برگ برنده عصر ما به حساب آید. چیزی که روزنامه‌ها و نشریات ایرانی کاملاً از آن غافل مانده اند.
چند وقتی است که یک اتفاق امیدوار کننده در این زمینه به وقوع پیوسته و آن هم رونمایی از مجله تعاملی راهرو است. راهرو حاصل همکاری سه گروه است: دست اندر‌کاران وبسایت نویسش که از شناخته شده‌ترین گروه‌ها در حوزه تولید محتوا در ایران به شمار می‌روند، گردانندگان وبسایت ویرگول و تیم نویسندگان راهرو.
این مجله به طور مشخص، دو سه حوزه خاص را به عنوان عرصه فعالیت خود در نظر گرفته است. راهرو، مجله‌ی آنلاین سلامت روان و توسعه‌ی مهارت‌های فردی‌ست. سبک زندگی، سلامت و مباحث روانشناسی، از جمله حوزه‌هایی است که در راهرو به آن پرداخته می‌شود. فضای سایت کاملاً برای کاربران نابینا قابل استفاده است و این افراد می‌توانند علاوه بر خواندن نسخه متنی مطالب، در بیشتر مواقع به نسخه صوتی مقالات هم که به شکلی شسته رفته و با کیفیت تولید می‌شوند، دسترسی داشته باشند. اداره کنندگان راهرو وعده داده‌اند در تعامل با مخاطب از این هم جلو‌تر بروند و افزون بر نسخه صوتی مطالب، برخی مقالات را با محوریت تصویر و ویدئو هم تولید کنند.

مقدمه
اگر نابینا باشیم و به عنوان روانشناس یا مشاور در حوزه روان درمانی فعالیت کنیم، شاید اطرافیان و مراجعان معتقد باشند که ما به عنوان یک متخصص در درک زبان بدن و نشانه‌های هیجانی بصری مشکل داریم و در به کارگیری این نشانه های ارزشمند در فرآیند روان درمانی، ضعیف هستیم. اگر هم به چشم خود ببینند که ما با آن که نابینا هستیم، می‌توانیم این حالتهای هیجانی را شناسایی کنیم، بسیار متعجب می‌شوند و اولین مسئله ای که به ذهنشان می‌آید این است که احتمالا مقداری بینایی داریم. چندین سال پیش وقتی در یک مصاحبه‌ شغلی برای جذب متخصص روانشناس شرکت کردم، با همین بهانه رد شدم. در همین راستا به ما روانشناسان نابینا همیشه توصیه می‌شود که یا در حوزه مشاوره تلفنی فعالیت کنیم یا برای مشاوره‌های اشخاص نابینا که مشابه ما نمی‌بینند، اقدام نماییم. ولی ما روانشناسان نابینا در راستای متمرکز شدن بر روی آیتمهای صوتی و رفتاری برای درک زبان بدن و حالت هیجانی مراجعان تجارب سودمندی داریم.
پس می‌خواهم در این فرصت، چهار تجربه مرتبط خود را مطرح کنم و در نهایت نتیجه گیری‌ام را توضیح دهم. امیدوارم بعد خواندن این مطلب اگر شما هم نابینا هستید، ایده‌های جدیدی برای شناسایی زبان بدن و حالت هیجانی سایر اشخاص به ذهنتان برسد و اگر هم بینا هستید، برخی از سوالاتتان درباره دنیای نابینایان پاسخ داده شود و مرز ذهنی بین ما نابینایان و شما افراد بینا کاهش یابد.
تجربه روان درمانی
در گذشته مراجعی با علائم اضطراب جدایی داشتم که ایام تعطیل نوروز باعث افزایش اضطراب و رفتارهای چسبنده و مقابله‌جویانه‌ی او شده بود. در طول جلسه تماس چشمی محدودی داشت؛ بسیار محدود حرف می‌زد و گاهی نیز در طول جلسه گریه می‌کرد. تشخیص بالا را بر اساس گفته‌های خواهر بزرگتر ایشان، نزدیک نشستن بیش از حد کودک به خواهر، نداشتن تماس چشمی، گریه کردن گاه به گاهی، عدم تمایل برای صحبت کردن و در نهایت نیز دادن جواب‌های تک کلمه ای به سوالات روانشناس در نظر گرفتم. چرا که منبع تولید صوت (یعنی دهان) کودک بسیار نزدیک خواهر بود و همچنین این منبع صوت به جهت و سمت خواهر و کمی مایل به زمین اتاق قرار داشت. در نهایت نیز اضطراب خود را چه خواهر و چه کودک با تکان دادن پا و ضربه زدن به زمین نشان می‌دادند. گاهی هم کودک با صدای بسیار پایین با خواهر خود به صورت در گوشی صحبت می‌کرد یا با زمزمه درخواست ترک جلسه را داشت.
مراجع دیگری نیز در کلاسهای سوپرویژن خود مشاهده کردم که به گفته استاد و همکاران بر اساس تحلیل رفتار متقابل، دارای شخصیت کودکانه بود. این دوستان این برچسب را با توجه به پوشش، نحوه نشستن در طول جلسه، اشاره‌هایی که با دست انجام می‌داد و میمیک چهره او در نظر گرفته بودند. حال من نیز این شخصیت را از طریق پراکنده گویی، نداشتن انسجام فکری، شیوه خنده، لحن گفتار، انتخاب واژگان، لوس و کشیده صحبت کردن مراجع تشخیص دادم.
علاوه بر آنها مراجع دیگری از کلاسهای سوپرویژنم، یک بار بسیار مهاجم و مقابله جویانه در جلسه حاضر شد. این مسئله در حالت نشستن، فرم صورت، رنگ چهره، اشاره‌ها و حرکات بدنی او مشهود بود. حالت مهاجم او نشانه‌های صوتی نیز داشت که من نابینا می‌توانستم آنها را تشخیص دهم. در گفتار کلمات و لحن کنایه دار انتخاب می‌کرد. تند تند صحبت می‌کرد و به روانشناس فرصت گفتار نمی‌داد و مکس‌های بین جملاتش اندک بود. همچنین صدایش در گفت و گو کمی بلندتر از روانشناس بود و خشکی خاصی داشت.
مراجع جالب دیگری داشتم که می‌توان او را جز موارد خاص در نظر گرفت. در بخشی از جلسه درمان با آن که به صورت عادی صحبت می‌کرد بدون هیچ نشانه حرکتی، در چهره حالت گریه و بغض داشت. چرا که مرور خاطرات تلخ باعث ناراحتی او شده بود. ولی بی‌روح و خالی از هر نوع احساس بودن صدایش برای من یک علامت تشخیصی بود.
ما نابینایان چطور زبان بدن سایرین را تشخیص می‌دهیم؟
اطرافیان بینای ما، به علت غلبه حس بینایی برای دریافت اطلاعات محیطی، معمولا علائم صوتی را نا دیده می‌گیرند و تنها نشانگان بصری و رفتاری را به عنوان آیتم کلیدی مورد توجه قرار می‌دهند. در حالی که نشانه‌های رفتاری و حرکتی را ما روانشناسان نابینا در کنار علائم صوتی، می‌توانیم در جلسه درمان شناسایی کنیم و برای درک حالات هیجانی مراجعان به کار گیریم. ولی افراد بینا، ما را در شناسایی و درک حالات هیجانی و نشانگان بصری بدنی ناتوان تلقی می‌کنند؛ چرا که ما را مشابه خودشان در نظر می‌گیرند که تنها چشمهایشان را بسته‌اند. در حالی که ما به علت زندگی کردن در شرایط نابینایی بر روی سایر حواس، چون شنوایی متمرکزتر و مسلطتر شده‌ایم و می‌توانیم با استفاده از آنها حالات هیجانی سایرین را درک و شناسایی کنیم. پس با استفاده از آیتم‌هایی چون تنفس، بلندی، لحن، آهنگ، تن، سرعت، ریتم، تاکید، تمرکز، سکوت‌ها و مکس گفتار و همچنین رفتارهای حرکتی -مثل تکان دادن پا- و محل قرار گیری دهان (منبع تولید صوت) مراجعان به شناسایی این حالتهای هیجانی (چون خشم، غم، ناراحتی و..) می‌پردازیم. لازم به ذکر است که حرکات مراجعان همواره صدا ایجاد می‌کند و با تغییر فرم و حالت نشستن آنها، در جلسه درمان محل دهانشان نیز تغییر می‌کند و به طبع زاویه‌اش نیز با گوشهای ما تغییر خواهد کرد. این مسئله از آنجا که حالت نشستن مراجعان و تغییر آن در طول جلسه بسیار اطلاعات سودمندی برای روان درمانی در خویش دارد، نقش مهمی در شناسایی حالات هیجانی مراجعان برای ما روانشناسان نابینا بازی می‌کند.
علاوه بر این، بسیاری از مراجعان به دلیل اینکه فکر میکنند ما به عنوان یک روانشناس نابینا متوجه زبان بدن آنها نمی‌شویم، خود واقعی‌شان را راحت‌تر نشان می‌دهند. در حالی که در برابر روانشناس بینا تلاش می‌کنند زبان بدن خود را کنترل کنند. پس می‌توان گفت شاید برخی جاها با استفاده از اصول ذکر شده در بالا، واقعا ما بهتر از افراد بینا به علت نبود نقاب و گارد دفاعی متوجه حالت هیجانی مراجعان می‌شویم. ولی گفتن این نکته خالی از فایده نخواهد‌بود که تلاش بسیار زیاد ما برای فهم زبان بدن مراجعان می‌‌تواند ما را به سمت وسواس سوق دهد. پس بهتر است با حفظ آرامش اجازه دهیم حس‌های دیگرمان کار خود را کنند و به حس‌های خود اعتماد کنیم. ما حس شنوایی‌مان قوی‌تر است اما گاهی این موضوع، یعنی تمرکز روی تمامی نشانه‌ها وسواس ایجاد می‌کند و باید از کمال‌گرایی خود کم کرده تا راحت‌تر متوجه نشانه‌ها شویم.
ما نابینایان چگونه می‌توانیم مهارت خود را در تشخیص حالت هیجانی دیگران بهتر کنیم؟
حالتهای هیجانی (چون خشم، شادی، غم، عصبانیت و..) گوناگون بوده و نشانه‌های حرکتی، بصری و صوتی متنوعی دارند و در هر شخصی، به صورت متنوعی بروز می‌کنند. به همین علت در برخی از اوقات ما روانشناسان به ویژه اگر نابینا باشیم، قادر به شناسایی و تفسیر کامل آنها نیستیم. در نتیجه کارورزی و تمرین متعدد در راستای شناسایی و تفسیر این نشانه‌های رفتاری و صوتی برای ما، متخصصین نابینا توصیه می‌شود. پس باید در موقعیت‌های ارتباطی و بین فردی متعدد قرار بگیریم تا توانایی‌های خود را در این زمینه ارتقا دهیم. توصیه می‌شود حتی در روابط اجتماعی، شغلی، دوستانه و خانوادگی روزانه خود این مهارت‌ها را تمرین کنیم. از سویی دیگر، استفاده از موقعیت‌های محافظت شده (چون کلاس درس، کارگاه‌های روانشناختی و جلسات سوپرویژن) که در آنها اشخاص بینای دیگری نیز حضور دارند و می‌توانیم برداشت شخصی خود را با کمک ناظران بینا مورد نقد و بررسی قرار دهیم، سودمند می‌باشد. در تمامی موقعیتهای ذکر شده، می‌بایستی تلاش کنیم با اطرافیان خود روابط بین فردی تشکیل دهیم، حالت‌های هیجانی طرف‌های مقابل خود را شناسایی کنیم، برداشت خود را -در قالب بازخورد گفتاری- اعلام نماییم و درستی یا نادرستی آنها را با کمک ناظران بینا مورد نقد و بررسی قرار دهیم. علاوه بر این، گاهی اوقات می‌توانیم از کمک یک دستیار بینا استفاده کنیم. بهتر است برای او توضیح دهیم که چه ویژگی‌های دیداری برایمان مهم است تا بتواند در قالب یک چک لیست به آنها توجه نماید و به ما گزارش دهد. زیرا یک سری نشانه‌های روانشناختی مهم که می‌بایست دستیار به آن آگاه باشد، هر فرد بینایی نمی‌تواند توضیح دهد یا ممکن است از برخی از نشانه‌ها غافل شود.
در پایان، اصلی‌ترین نکته‌ای که باید به آن توجه کنیم نترسیدن و درگیر شدن با روابط بین فردی، روان درمانی و کارورزی است تا در طول این فرآیندها با آیتم‌های صوتی و حرکتی آشنا شویم. اگر این مسئله اتفاق بیفتد، خودکار آیتم‌های لازم را شناسایی و تحلیل می‌کنیم و نیازی به تمرکز و پیگیری وسواس گونه و چک لیستی نداریم. فعالیت‌های مورد بحث در بالا، باعث می‌شود که ما به عنوان یک متخصص نابینا در برابر اطرافیان، همکاران، کارفرمایان و مراجعان بینای خود مسلط‌تر باشیم و به طبع عملکرد بهتری در روابط بین فردی و فرآیند روان درمانی انجام می شود.

مسعود طاهریان، روانشناس نابینا