پارسال همین روزها بود که افتادیم به تکاپوی روشن کردن یک چراغ فرهنگی تازه در جامعه نابینایان. یارانی همراهمان شدند و دست در دست هم انتشار ماهنامه الکترونیکی نابینایان ایران (مانا) را کلید زدیم. یکسال با شما بودیم و با نشیب و فرازهای این مسیر دشوار جنگیدیم تا امروز که تلاشمان به ثمر نشست و هماکنون این کودک نوپا را در لباسی تازه و هویتی مستقل و رسمی در اختیار داریم. با تلاش و حمایت دوستانمان در انجمن نابینایان ایران، مانا را از این پس «نسل مانا» خواهیم نامید و این ماهنامه، در قامت نشریهای رسمی و دارای مجوز، هر ماه در اختیارتان خواهد بود. همچنین از ماه بعد و با انتشار نخستین شماره از ماهنامه «نسل مانا»، شما میتوانید علاوه بر نسخه صوتی و الکترونیک، این نشریه را به شکل بریل هم مطالعه کنید. اضافه شدن یک محصول فرهنگی تازه به سبد منابع بریل را به فال نیک میگیریم و در این مسیر از شما هم میخواهیم با پیشنهاد و نقدتان ما را یاری کنید.
بیشتر بخوانید.
ماهنامه مانا شماره ۱۱: آبان ۱۴۰۰
خوشا دلگرمی حاصل از شنیدن صدای رفیق نابینایی که از هزار کیلومتر دورتر از پایتخت مینوازدمان و ما را به تداوم این مسیر ناهموار، امیدوار میکند. دفتر این شماره را با سپاس از یارانی میگشاییم که به انحا گوناگون نظراتشان درباره مانا را با ما در میان میگذارند. لطفتان مایه خرسندی ما و نقدتان منبع آموختنمان است. هیچ کدام را از ما دریغ نکنید.
بیشتر بخوانید.
ماهنامه مانا شماره ۱۰: مهر ۱۴۰۰
اگر بخواهیم یک صدا را به عنوان نمادی برای استقلال نابینایان به حساب آوریم، بیتردید آن صدا چیزی نخواهد بود مگر صدای برخورد نوک عصای سفید با سطح زمین. هرچند مانا همزمان با روز جهانی هم با شما بود و با انتشار چند بسته صوتی این روزها در کنار هم گرامی داشتیم، پر بیراه نخواهد بود اگر از این مجرای ارتباطی هم بر احتراممان به عصای سفید، این پرچم همیشگی استقلال آسیبدیدگان بینایی تأکید کنیم. دوست شاعر مانا چه خوش سرود که: «یک عصا همراه من میآید و بیادعاست، با حضورش زندگی لبریز پویایی شده.»
بیشتر بخوانید.
ماهنامه مانا شماره نُه: شهریور ۱۴۰۰
یاد بعضی نفرات، روشنم میدارد
دفتر نهمین شماره را به یاد مادر همکارمان در تحریریه مانا باز میکنیم که هیچ کس جز مهر و لطف و صفا از او نشنید. همچنین یاد دوستی را گرامی میداریم که از یاران موافق بود و جامی دو سه پیشتر ز ما مست شد.
بیشتر بخوانید.
ماهنامه مانا شماره هشت: مرداد ۱۴۰۰
این روزها از بام تا شام، هرچه که میخوانیم خبر بد است و انگار قرار نیست فعلاً بوی بهبود از جایی شنیده شود. ما اما در روزهایی که از همه سو اخبار دلآزار بر سرمان آوار شده، از پیشرفت و گشایش برایتان مینویسیم. اخبار جنگ و بیماری و گرانی را همه جا میشود خواند؛ اینجا اما فقط قرار است واژههایی بر صفحهکلیدمان جاری شود که مسیر بهتر زیستن در دنیای نابینایی را برایمان هموار میکند. دفتر این شماره از مانا را با این آرزو میگشاییم که سلامتی، این گرانبهاترین کالای امروز و هر روز، همواره همراهتان باشد و به قول ملکالشعرای بهار، «به شهریور اندر شوی شادخوار».
بیشتر بخوانید.
ماهنامه مانا شماره هفت: تیر ۱۴۰۰
مینویسیم تا در تاریخ به یادگار از ما این بماند که در روزگاری که دیو تاریکی و پلیدی هر روز غصه و درد و گرفتاری تازهای از توبرهاش برایمان بیرون میکشید و در دورهای که حال همه بد بود و کم آبی و قطعیهای گاه و بیگاه برق و کرونای منحوس، رمق را از جان ملتی دزدیده بود، بودند نابینایانی که اتفاقاً به سخت جانیشان این گمان بود و چراغی که از دورترها سو سوی کم جانش کمابیش به چشم میخورد، امیدی را در قلبشان زنده نگه میداشت و به حرکت و خواندن و شنیدن و دانستن وامیداشتشان. به پشتوانه مخاطبانمان، در نخستین شماره تابستانه، مانای هفت ماهه را یک قدم هم پیشتر بردهایم و از این ماه علاوه بر نسخه متنی و الکترونیکی، نسخه صوتی مانا هم در همین صفحه منتشر خواهد شد. مشخصات ماهنامه مانا را به شکل صوتی از اینجا و فهرست مطالب این شماره را هم از اینجا دانلود کنید.
بیشتر بخوانید.
ماهنامه مانا شماره 6: خرداد 1400
زمین اگر این نوبت از گردشی را که همین چند ساعت پیش به دور خورشید شروع کرده به پایان برساند، رفاقت ما و شما هم وارد فصل سومش خواهد شد. زمستان و بهار را با شما بودیم و الحق از همراهی بیدریغتان بهرهها بردیم. شادان از این همراهی، قدم قرص میکنیم و به پشتوانه و دلگرمی شما که گرمای آفتاب ظهر تابستان را میماند، در مسیر بهتر شدن به پیش میرویم.
بیشتر بخوانید.
ماهنامه مانا، شماره ۵: اردیبهشت ۱۴۰۰
اردیبهشت برای آنها که قدم در مسیر آموختن و دانستن گذاشتهاند، همیشه یادآور جایگاه بلند آموزگارانی است که در آغاز مسیر دانایی، راه را با نور جان روشن میکنند. این تقارن خجسته هم ما را به صرافت انداخت که شماره اردیبهشت مانا را با فضایی متناسب با این ماه تولید کنیم؛ اما از کجا باید میدانستیم که این بار، اردیبهشت نیست، که اردیجهنم است. در گیر و دار بستن صفحات بودیم که خبردار شدیم «جواد لطفی»، آموزگار خوشنام و خوشقلبِ آموزش و پرورش استثنایی شهرستانهای تهران، به دلیل ابتلا به ویروس کرونا، از میان ما پر کشیده است. بر زبان جواد، جز سخن عشق جاری نشد و ما هم که خوب میدانیم این خوشترین یادگاری است که در گنبد دوار میماند. برای او جایگاهی بلند آرزو میکنیم و برای خانواده و دوستان و نزدیکانش هم صبر. نام نیکش همیشه به یادمان خواهد ماند. تحریریه مانا این ضایعه را به خانواده لطفی و جامعه معلمان و نابینایان تسلیت میگوید.
بیشتر بخوانید.
ماهنامه مانا شماره چهار: فروردین ۱۴۰۰
نوروزِ فریبنده را پشت سر گذاشتهایم و در اول اردیبهشت ماه جلالی، دختر طبیعت را به نظاره نشستهایم که هر آن با لباسی تازه، دیدهها را به خود میدوزد. همان زیباییهایی که حکیم سخن سعدی را سر ذوق آورده تا برای ما گلستانی از ادب فارسی باقی بگذارد و واژهها را در ذهن و جانِ «بیتا»، شاعر نابینا روح بخشیده تا این چند خط را پیشکش مانا و مخاطبانش کند:
بیشتر بخوانید.
ماهنامه مانا شماره ۳: اسفند ۱۳۹۹
چند ساعت بیشتر نمانده تا شلیک توپها. توپهایی که این بار نه به قصد ویرانی و کشتار، که برای رساندن صدای امید و طراوت و زندگیِ دوباره زمین به گوش آنها که در اقصای این خاک به انتظار نشستهاند شلیک میشود. بی که بخواهیم منکر تلخیهای رفته بر ایرانیان در طول سال گذشته شویم و دشواریهای افزاینده زندگی را کتمان کنیم، آخرین نوروز قرن را به جشن مینشینیم و از فرصت نو شدن طبیعت برای تجدید قوا و گرفتنِ جانی دوباره بهره میگیریم. چیرگی بر شر و تباهی و سیاهی و تاریکی را از نوروز باستانی فرا میگیریم و با حالی که به احسنالحال تحویلش میکنیم، به پیکار بدیها میرویم.
بیشتر بخوانید.
ماهنامه مانا شماره دوم، بهمن ماه ۱۳۹۹
آغاز هر مسیر، پر است از انواع پیچ و خمها و اقسام سنگلاخها و گرفتاریها. گذر از این دشواریها ممکن نخواهد بود مگر با داشتن همراهانی هشیار و همدل. از همانها که خواجه در بارهشان گفت: «قطع این مرحله بی همرهی خضر مکن.» ما هم به تأسی از خواجه شیراز، همراهیتان را سرمه دیدگان میکنیم و دلمان را در سرمای زمستان، با پیامها و حمایتهای از سر لطفتان گرم میکنیم.
بیشتر بخوانید.
ماهنامه مانا شماره اول دی ماه ۱۳۹۹
آغاز زمستان امسال برای ما اعضای تحریریه مانا، گاهِ شور بود و تلاش. تلاشی که بالاخره نتیجه داد و با حمایت انجمن نابینایان ایران و پشتیبانی بانک مسکن، چراغی نو در بین نشریات کم تعداد حوزه نابینایان روشن شد. امید است بتوانیم با همیاری و همفکری شما و با اتکا به دانش اعضای تحریریه این ماهنامه، منبع مطالعاتی درخوری را در اختیار مخاطبانمان قرار دهیم.
بیشتر بخوانید.