مقدمه
اگر نابینا باشیم و به عنوان روانشناس یا مشاور در حوزه روان درمانی فعالیت کنیم، شاید اطرافیان و مراجعان معتقد باشند که ما به عنوان یک متخصص در درک زبان بدن و نشانههای هیجانی بصری مشکل داریم و در به کارگیری این نشانه های ارزشمند در فرآیند روان درمانی، ضعیف هستیم. اگر هم به چشم خود ببینند که ما با آن که نابینا هستیم، میتوانیم این حالتهای هیجانی را شناسایی کنیم، بسیار متعجب میشوند و اولین مسئله ای که به ذهنشان میآید این است که احتمالا مقداری بینایی داریم. چندین سال پیش وقتی در یک مصاحبه شغلی برای جذب متخصص روانشناس شرکت کردم، با همین بهانه رد شدم. در همین راستا به ما روانشناسان نابینا همیشه توصیه میشود که یا در حوزه مشاوره تلفنی فعالیت کنیم یا برای مشاورههای اشخاص نابینا که مشابه ما نمیبینند، اقدام نماییم. ولی ما روانشناسان نابینا در راستای متمرکز شدن بر روی آیتمهای صوتی و رفتاری برای درک زبان بدن و حالت هیجانی مراجعان تجارب سودمندی داریم.
بیشتر بخوانید.