پیرو فراخوان همایش ملی رویکردهای انتقادی به فرصت ها و چالش های ارتباطات شبکه
ای در فضای مجازی در دانشگاه علامه طباطبایی، کمیته علمی انجمن نابینایان همچون ایام گذشته با هدف آگاهی بخشی جامعه از چالش های افراد نابینا و کم بینا، اقدام به پژوهشی میدانی 4ماهه با عنوان (بررسی کیفیت زندگی افراد نابینا بعد از فیلترینگ شبکه های اجتماعی (تلگرام،واتساپ،اینستاگرام) پرداخت و به آدرس دبیرخانه ارسال شد. همایش مذکور در اول خردادماه سال جاری در دانشگاه علامه طباطبایی با حضور اساتید و هیات علمی دانشگاهها و مقامات عالیرتبه کشور با سخنرانی مهندس منصور شادکام و حسین سراوانی برگزار شد. بنا به تشخیص کمیته علمی و داوران همایش ،مقاله مذکور حائز رتبه برتر ازز بین مقالات ارائه شده معرفی شد.
مهندس شادکام قائم مقام انجمن نابینایان ایران ضمن پرداختن به مفاهیم نظری مقاله در حوزه تأثیر فیلترینگ بر کیفیت زندگی افراد نابینا به اهمیت اشتغال این قشر، اهمال دولت در پی فیلترینگ بر میزان ارتباطات اجتماعی و کسب درآمد افراد نابینا اشاراتی نمودند. ایشان حفظ امنیت ملی را امری ضروری برشمردند، اما چاره جویی بر جایگزین راههای ارتباطی و رونق در کسب و کارهای مجازی افراد نابینا و کمبینا را از اهم مسائل برای این گروه از جامعه دانستند.ایشان اذعان کردند فقدان بینایی منجر به افزایش وابستگی اجتماعی، محدودیت در انجام فعالیتهای روزانه، کاهش اعتماد بهنفس و افزایش خطر برخورد با موانع و بعضاً سقوط آنها میشود.
قائم مقام انجمن نابینایان ایران اضافه کرد: نابینایان به عنوان قشر غیرقابل اغماضی از جامعه در سطوح مختلف سنی مطرحند. از دست دادن بینایی سبب رنج فراوان برای فرد مبتلا و خانواده
او میشود و علاوه بر از دست دادن اعتماد به نفس و توانایی کاری، پیامدهای جدی اجتماعی و اقتصادی را برای کشورها به ویژه کشورهای در حال توسعه بدنبال دارد. این پیامدهای فیزیکی و بخصوص فیزیولوژیکی نابینایی و معلولیت بینایی با معیارهای صرفاً مادی قابل سنجش نیست. این پیامدها از کیفیت زندگی فرد مبتلا و خانواده او می کاهند. اختلال در بینایی میتواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.
مهندس شادکام تصریح کرد: از مهمترین اولویت های افراد نابینا مبحث اشتغال است. در دوران قبل از فیلترینگ، شبکههای اجتماعی پر مخاطب مانند: (واتساپ،تلگرام،اینستاگرام ) علاوه بر ارتباط مؤثر با جامعه و آموزش به همنوعان خود، بستری مناسب و دردسترس جهت کسب درآمد محسوب میشد. بعد از فیلترینگ ناگهانی به دلایل امنیتی ،این بستر کسب و کار برای افراد نابینا در سطح نازلی قرار گرفت. به گونه ای که مجبور به اشتغال در شغل های کاذب مانند دستفروشی شدهاند که سازمانهای متولی دولتی، آماری در این زمینه ارائه نمیدهند چرا که عملکرد آنها در این ارتباط نزدیک به صفر بوده است. البته قوانین بالادستی به صراحت سازمانهای متولی خصوصا سازمان بهزیستی را موظف به اشتغالزایی برای این افراد معرفی کرده است.با ادامه روند فیلترینگ حاکم بر شبکه های اجتماعی و عدم دسترسپذیری اپلیکیشنهای داخلی برای افراد نابینا، تبعات منفی روانشناختی گستردهای متوجه این قشر شد. به گونه ای که سبک زندگی آنها مورد دستخوش قرار گرفته است و سازگاری با دوره پسافیلترینگ، نابینایان را با مشکلات فراوانی روبرو کردهاست. به جرأت میتوان اذعان کرد کیفیت زندگی این افراد با فیلترینگ تحت تأثیر قرار گرفته است. بر اساس نتایج مقاله مذکور،آقای شادکام بیان کرد: واقعیت این است که نابینایی یعنی محرومیت از مهمترین حس و ممنوعیت برای ورود به بسیاری از مقوله های اجتماعی،شغلی و… اما این به معنای پایان زندگی نیست بلکه مستلزم کسب مهارتهای خاص برای یک فرد نابینا جهت تطبیق و سازگاری با محیط و تقویت دیگر حواس و تواناییهای بالقوه برای یک زندگی مناسب است. هر چه نابینایان به این مهم نزدیک تر شوند، از دامنه اختلالات روانی مانند افسردگی دورتر خواهند شد.
قائم مقام انجمن نابینایان ایران در این همایش تصریح کرد: اشتغال از
مهم ترین ابعاد و مسائل افراد نابینا است که متولی اصلی ایجاد و زمینهیابی اشتغال ایشان ،سازمان بهزیستی بوده که آمار ناامید کننده آن موجب شده نابینایان دیگر امیدی به اشتغال زایی ازسوی این سازمان نداشته باشند و با گسترش کسب وکار مجازی و ارتباطات در شبکههای اجتماعی مانند (تلگرام،واتساپ،اینستاگرام) با دیدن آموزش های مرتبط، بستر مناسب با قابلیت های سازگارانه پدیدار شد.اما با توجه به وقایع تلخ در کشور و اهمیت امنیت ملی ،مسئولان کشور دستور به فیلتر شدن این راههای ارتباطی اثربخش را دادند. متاسفانه بسته های حمایتی مطروحه، نتوانست از خدمات حمایتی، توانبخشی و اشتغالزایی جامعه هدف نابینایان به خوبی حمایت کند و برای آنها کارامد باشد.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.